Surviving in the jungle

Alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste update vanuit hier, twee drukke weekjes gehad. Eind deze week alweer anderhalve maand van huis weg en als ik bedenk dat ik na volgende week nog maar 2 weekenden heb te gaan hier dan gaat het toch wel heel erg snel! Kleine veranderingen zijn merkbaar bij mezelf, heel raar. Een voorbeeld hiervan is het denken in het Engels, ik ben soms de Nederlandse woorden kwijt ik merk het ook tijdens het schrijven van deze verslagen. Ook het oversteken van de straat en het aanhouden van de taxi’s. Het wordt steeds makkelijker en we zijn al een stuk brutaler aan het worden.

25-02-2014 t/m 28-02-2014
Deze week in plaats van de kookworkshop een fieldtrip op gebied van koken gehad. Op woensdag hebben we de Or Tor Kor market bezocht in Bangkok. Wat een spullen worden hier verkocht, alles wat je je ook maar kan bedenken om te eten wordt hier verkocht. Levende vissen, garnalen, kreeften, dode vissen, eenden in de vitrine, allerlei soorten groenten en fruit en ga zo maar door. Er zijn nog zoveel meer soorten fruit dan dat we deze kennen in Nederland met allerlei rare vormen en rare namen. De fruitsoort die ik hier het meeste eet (ja Mam geloof het of niet) is ananas. Heerlijk!

28-02-2014 t/m 02-03-2014
Dit weekend vonden we het wel weer tijd voor een lekker relax weekendje: lekker naar het strand in Hua Hin. Hua Hin is een bekende badplaats hier in Thailand. Het eerste stuk met de taxi naar de southern bus terminal. Eindelijk een taxi chauffeur die een beetje Engels kon en ons heel wat heeft verteld over een aantal plaatsen in Thailand wat echt de moeite waard is. De taxichauffeur had zelf jaren gewerkt bij Khao Yai National Park als gids en hij vertelde ons dat je in dit National Park kon kamperen. We waren meteen enthousiast en besloten dit aankomende week maar eens verder uit te gaan zoeken. Bij de bus terminal aangekomen konden we gelijk de bus pakken richting Hua Hin, wat een geluk! Normaal gaat het hier anders met de bussen. Paar uurtjes in de bus en daar aangekomen konden we op zoek naar ons hostel. Vlakbij het Hilton hotel dus dit moest niet zo moeilijk zijn, tenminste als je een kaart hebt. Goed voorbereid als wij altijd zijn hadden we deze natuurlijk niet en de weg vragen aan Thaise mensen is een risico, je weet nooit waar je terecht komt en of je de goede kant op loopt. Gelukkig was daar een erg aardige politieagent die ons zijn kaartje gegeven heeft. Goed om te weten dat mijn kaartlees skills erg goed zijn en de kaart gelijk in mijn handen werd gedrukt. Binnen 10 minuten arriveerden we bij het hostel. Ik moet zeggen toch wel een van de mooiste waar we tot nu toe gezeten hebben; het hostel stond op palen gebouwd op het strand. Jullie kunnen je voorstellen het uitzicht was fantastisch!

Het was al vrij laat in de avond toen we aankwamen, dus het was niet heel makkelijk om nog iets te eten te vinden. Resultaat: mijn eerste dikke vette hamburger in Thailand. Om dit tentje te vinden zijn we verschillende straatjes ingelopen. Wat een sfeer en gezelligheid. Overal barretjes en muziek, breakdancers op straat en veel vrouwelijk proppers. Of nouja vrouwelijk.. de ladieboys waren ook goed vertegenwoordigd haha. Na de hamburger zijn we bij een barretje gaan zitten. Het is net Salou op leeftijd. Zoveel mannen op leeftijd vergezeld door een Thaise hoer die zich gedragen alsof ze tientallen jaren jonger zijn. Wat heb ik gelachen.

Terug bij het hostel zijn we naar de veranda gelopen om de zee te bekijken. In de verte lagen een aantal verlichte boten. We kwamen aan de praat met een Thaise vrouw en zij vertelde ons dat deze schepen van de koning van Thailand waren om hem te beschermen. Hij heeft ook een huis op Hua Hin en is daar regelmatig. Door de verlichting worden de boten herkend, overdag lijken het gewoon marine schepen. De Thaise koning is inmiddels 86 jaar en is ziek. Niemand van de Thaise bevolking weet wie zijn opvolger gaat zijn, is dus nog een grote verrassing.
Wij vroegen ons af is het niet logisch dat zijn zoon dat wordt? De taxichauffeur heeft ons verteld dat als de zoon van de koning koning wordt, de Thaise bevolking ontevreden zal zijn omdat de zoon nogal veel vriendinnen heeft gehad. Een echte vrouwenverslinderaar dus haha. Ik ben benieuwd wat eruit gaat komen, ik weet wel dat er erg veel foto’s vervangen moeten worden hier in Thailand aangezien je bijna in elke straat wel een eerbetoon aan de koning tegenkomt.

De andere dagen overdag heerlijk aan het strand gelegen, ik heb nog nooit zoveel blanke mensen bij elkaar gezien hier in Thailand. ’s Avonds hebben Jorinde en ik nog de Night Market bezocht. Deze markten zijn echt zo leuk! Allerlei spulletjes en kleine kraampjes en maar proberen af te dingen. Pap, dit is echt iets voor jou. Wonder boven wonder ben ik dit weekend niet verbrand.

03-03-2014 t/m 07-03-2014
Back to normal: another school week. Deze week met kookles erg lekkere gerechten gemaakt: Tod Mun Pla (zalmtaartjes) en Laab Gai (pittige kip salade). De zalmtaartjes waren echt heerlijk en zijn tot nu toe echt mijn favoriet. Ik denk dat deze thuis nog vaak gemaakt gaan worden met eigen gemaakte chilli saus! Deze week ook mijn eerste Thaise massage les gehad. Dat wordt veel onthouden voor het uiteindelijke examen, maar ik vind het erg interessant en leuk om te doen. Deze week de eerste vier lijnen geleerd te masseren op de benen.

07-03-2014 t/m 09-03-2014
Taxichauffeur bedankt voor de tip: dit weekend kamperen in de jungle van Khao Yai National Park. Tijdens het lezen in de Lonely Planet ontdekt dat dit een van de mooiste National Parken van Thailand is. De reis kon beginnen: met de taxi naar het bus station, de bus naar Pak Chong en daar met z’n allen in de truck van de taxi. Wat spannend! Dit weekend begonnen met een iets grotere groep: Lisanne, Henriette, Jorinde, Rutger, Philipp, Hemei en ik.

Begonnen bij het Visitor Centre om informatie te vragen over het kamperen en alvast een overzichtje van de verschillende tours meegekregen. De taxi heeft ons naar de eerste campingground gebracht, bij de receptie onze tent, slaapzakken en kussens gehuurd en het opzetten kon beginnen. Toch wel lastig in het donker en zonder instructie. Gelukkig waren Rutger en Philipp mee, anders ben ik bang dat het ons niet helemaal gelukt was. Na het opzetten gezellig met z’n allen voor de tent gezeten, kaarsjes aan en hebben we kennis gemaakt met de huisdieren van de camping: de herten. Ons tentje stond mooi aan het water en onder de sterrenhemel. Soms kwam er een krekel orkest voorbij of verschenen er vuurvliegjes boven het water. Heel bijzonder om daar dan zo te zitten.

Voor dag 1 hadden we een tour geboekt begeleid door een ranger om de jungle in te gaan. Onze ranger had het tempo er goed in. Het pad wat we liepen was vrij uitdagend, steile stukken omhoog, hoge boomstammen waar je overheen moest, door struiken en over slootjes. De natuur was zo mooi, het hele Tarzan gevoel kwam helemaal naar boven. Helaas tijdens deze tocht niet zoveel wildlife gezien. Na een tijdje kwamen we bij een view point om verder over de jungle uit te kunnen kijken. Weer een prachtig uitzicht. Toen we allemaal weer naar beneden kwamen was onze ranger weg. Geen spoor van hem te bekennen, hebben wij weer. Andere groepen gingen ook steeds meer verder en uiteindelijk waren we met z’n zevenen over. Daar zit je dan in de jungle. Hemei het Visitor Centre gebeld en we moesten naar de grote weg lopen en daar zou waarschijnlijk de ranger op ons aan het wachten zijn. Erg makkelijk ja gewoon naar de grote weg. We zijn maar gewoon het pad gevolgd waar de andere groepen ook naartoe zijn gelopen en gelukkig kwamen we uit bij de grote weg. Nog steeds geen ranger. Wel een bruidspaar die hun fotoshoot had. Erg leuk om te zien, maar tegelijkertijd besef je heel goed dat het zo in Nederland niet zal gaan haha. Grote bos ballonnen en maar rondjes rennen met z’n tweeën. Hemei had ondertussen het Visitor Centre weer gebeld om te zorgen dat de ranger ons op kwam halen.
Gelukkig kwam hij na 10 minuten aan in zijn auto en verontschuldigde zich dat hij zomaar was weggegaan, maar hij moest ontzettend nodig poepen. Thanks for the information. Natuurlijk moesten we wel met z’n allen erg hard lachen, want het gezicht dat hij erbij trok was om te gieren.

Henriette, Lisanne, Jorinde en ik werden teruggebracht naar de camping en Rutger, Philipp en Hemei gingen weer terug naar Bangkok. Alsof de verdwenen ranger nog niet genoeg was: onze tent was omgewaaid. Het was alleen heel moeilijk te zien hoe en hoe we hem weer goed overeind moesten krijgen. Daarna de tent toch maar vastgezet met haringen, wat een hele klus was, omdat de grond zo droog en hard was dat er nauwelijks iets in te slaan was. Voor vanavond stond er nog een Night Safari op het programma. Voor het eerst heb ik een lange broek en een shirt met lange mouwen aangehad. Jammer genoeg niet heel veel dieren gezien, maar wel wat: herten, een beest waarvan ik de naam niet weet maar hem wel kan omschrijven: dit beestje eet koffiebonen en als hij ze weer uitpoept verkopen de mensen deze, staat bekend als erg dure koffie en als klap op de vuurpijl een wilde olifant. Na dit tijd nog even lekker onder de koude douche gesprongen en heerlijk in slaap gevallen.

Het laatste dagje hier. We zijn vroeg opgestaan en zijn toen naar de andere campingsite gelopen. Hier konden we zelf een jungle tocht doen zonder gids en dit pad leidde naar de waterval. Een erg mooie wandeltocht en het was fijn dat we op ons eigen tempo de tocht konden doen, wat mooie foto’s gemaakt en onderweg nog even geschrokken van het bordje: be aware of crocodiles. Het bordje was niet eens zo eng, maar dat het pad zo lang langs de rivier bleef lopen maakte het toch iets minder prettig. Uiteindelijk kwamen we uit bij de parking lot, waar ook de waterval was. Eerst even wat eten en hier hebben we ons eerste kleine Thaise vriendje ontmoet. Hij kon geen genoeg krijgen van de handje klap en ging iedereen langs. Wat een schatje was dat.

De naam van de waterval is Haew Suwat Waterfall en deze kunnen jullie kennen uit de film The Beach met o.a. Leonardo Dicaprio. De scene waar hij van een waterval afspringt is hier gemaakt. Al kan ik me niet voorstellen dat hij dat echt zelf heeft gedaan, wat hoog. De waterval was nu wel iets kleiner, omdat het nu geen regenseizoen is. Natuurlijk zijn we ook nog even naar beneden gelopen. Bij de stenen gaan zitten en genoten van het uitzicht. Op een gegeven moment kwamen er een paar Thaise mensen aan en toen ze ons zagen werden ze haast wild. Ze vroegen om een foto en Lisanne dacht dat ze bedoelden er een van hun te maken. Nee, ze wilden met ons op de foto. Kan er nog niet aan wennen dat zij ons zo bijzonder vinden, omdat we blank zijn. We hebben wel weer ontzettend hard gelachen, omdat het altijd wel op een ontzettend grappige manier gaat en op de foto worden altijd twee vingers in de lucht gehouden.

Besloten dat het tijd werd om weer terug te gaan, onze tent in te pakken en weer terug naar Bangkok te gaan. Het lastige op die parking lot was alleen dat er geen taxi te bekennen was en het punt dat zich information noemde kon geen informatie geven. Gelukkig waren daar onze Thaise foto vrienden die ons maar al te graag een lift aan wilden bieden, echt ontzettend lief. Als afsluiting natuurlijk nog even een Asian style foto gemaakt en toen konden we weer op naar Bangkok om weer te beginnen aan een nieuwe schoolweek. Na deze week lekker een weekje vakantie en dan staan Ko Pha-Ngan, Ko Samui en Ko Tao op de planning.